Kochanie czemu... - poprawnie

Kochanie czemu nie umyłaś mięsa!?

Przecież umyłam pod kranem.

Autor Jacek Marek Krawczyk

2015.12.18

Kochanie czemu..

Kochanie czemu nie umyłaś mięsa!?

Przecież umyłam w zlewozmywaku...

Autor Jacek Marek Krawczyk

2015.12.18

Zgodne małżeństwo

Gdy wstała moja druga połowa

Wstałem razem z nią

Ja zaśpiewałem zwrotkę

Jak dobrze wstać skoro świt

A ona krzyknęła obudź się

I gromkim głosem zaśpiewała

Kiedy ranne wstają zorze.

Jeszcze oczów nie otwarłem

Już wybuchnął między nami spór

Ona myślała o Niebie

A ja o trudzie tu na Ziemi.

Proszę grzecznie uspokój się

Czas zawinąć rękawy

I iść do pracy

Zarobić na chleb

Jak nie wrzaśnie

Jak nie krzyknie

Ty bezbożniku

Chcesz jak Adam

Żyć na ziemi

Aby zaspokoić swoją chuć.

Ja jej na to mówię słodko

Wiarą nie przybędzie ci

Ani kasy ani chleba

Tylko wieczny krzyż.

I tak od słowa do słowa

Razem doszliśmy do zgody

Jedno dba o więź z Bogiem

Drugie dba o chleb

A w niedzielę idziemy razem do kościoła

By związek nasz nie rozpad się.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2015.11.25

Zwierciadło

Autor rysunku komputerowego Jacek Marek Krawczyk   
Kraków 2015.11.23

Nie było Ciebie tyle lat-Skecz

nie było ciebie tyle lat
myślałam że nie wrócisz już
poukładałam sobie świat
i nie zostawię tego już

Zosiu o kim ty śpiewasz?

O swoim drugim ja
Chcę sobie podwyższyć swoje ja nie zapominając od drugim ja

Ja wiem studiowałaś psychologię, ale ty mnie nie okłamuj

Zaraz mi powiesz, że ja sobie podwyższam swoją świadomość

kreując ja ze swojej świadomości.

Przecież wież, że wyszłam za ciebie ponieważ poprzedni wyjechał i...

I nie powrócił

Ty mnie za słowo nie trzymaj. Robisz z tekstu piosenki od razu skandal.

Ty się teraz nie wypieraj podpisałaś i masz być mi wierna.

Wierna! Tyś chyba oszalał. Wierna to ja jestem kontraktowi, 
który oczywiście dałeś mi do podpisania.

Więc kochasz czy mnie nie kochasz psia mać!?

Kocham swoje ja które doświadczyłam w czasie moich przeżyć.

Teraz wiem wyszłaś za mnie bo mam pieniądze.

I ty to nazywasz majątek, który posiadasz. Dwa mercedesy. 
Jedna willa i kochanka!

Teraz przesadziłaś.

Ja przesadziłam! To czemu podpisać mi kazałeś kontrakt?

Ze względu na majątek który posiadam.

A to ci heca przecież wszystko przepisałeś na wspólnika
 i zostali my goli więc wybacz.

Tylko jemu mogłem zaufać, żeby uciec przed skarbówką.

No tak mi nie ufasz, a swojemu kochankowi to zaufałeś, 
ale muszę ci powiedzieć, że odchodzę od ciebie.

Odchodzisz, a to do kogo!?

Do twojego kochanka. Tak mi przypadł do serca, 
że mi zaufał i przepisał na mnie majątek

Nie wierzę.

Uwierzysz gdy przeczytasz swój kontrakt w którym było napisane. 
Jak zbankrutuję to jesteś wolna.

Psia krew zapomniałem, że tak mnie potraktujesz.

Wybacz, ale na odchodnym zaśpiewam ci.
nie było ciebie tyle lat
myślałam że nie wrócisz już
poukładałam sobie świat

i nie zostawię tego już.  

Autor Jacek Marek Krawczyk 

Kraków 2015.11.11

Internacjonalistyczne wykształcenie-Skecz

Dzień dobry Pani

-A dzień dobry pani Andżeliko

-A cóż to u pani słychać

-Ja się nie chwalę, ale mam syna.

-Syna powiada pani, pewno mąż dumny z siebie.

-Jeszcze jak już szuka mu pracy

A ile on ma lat pani Andżeliko

-13 lat ma nasz syn Kuba

Czy to nie za wcześnie!

-E, gdzie tam. Widzi pani mąż powiada, że posiada cnoty kardynalne.

I chce aby syn poszedł w jego ślady.

No to pewno już na niego czeka posada w Dobrostanu.

-Muszę pani powiedzieć, że jest problem

Z mężem

-Nie z synem. Ponieważ psycholog stwierdził, że syn posiada cnoty teologiczne.

-A to ci szkopuł. Męski to on jest, mądrość to ma wróbelka, 

 a sprawiedliwy to tylko przed sądem.

Myśli pani o moim synu Kubusiu.

-Nie!, tylko o pani mężu.

Pani syn Kubuś to pewno miłością nie grzeszy, wiara w panią to rzecz pewna, 

a nadzieja taka, że nie pójdzie w ślady pani męża.

Pani profesor to taka mądra. Może mi pani poradzi co mam robić.

Widzę tu jedno rozwiązanie.

-Jakie pani profesor.

Wyjechać z kraju i pracować w biznesie, a potem jak przyjedzie to powiedzieć,

 że ma Unijne wykształcenie.

Czyli jakie!?

Internacjonalistyczne z dyplomem „złotej rączki”.

Jak ja pani się odwdzięczę Pani Profesor.

Nie trzeba, niech tylko pani przeleje na fundacje imienia „Alchemia”

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2015.11.11

Kwiaty

Kwiaty z pąków rozkwitają

W duchu przyjaźni.

Wyrażając serdeczność

Braterstwa z nami

Wyzwalając ciepło wiosenne,

Aby wyzwolić w nas życzenia najlepsze,

Dające uśmiech kolorów wiosny.

Więc wręcz kwiaty

Kolorowe tęczą miłości,

Dla drugiej osoby,

Aby radowały jego (jej) serce,

A ty wodą podlewaj.

Aż, rozkwitną z pąków,

Które rozkwitają wraz ze słońcem.

Promieniujące wzajemnością.

Oddając,ciepło łącząc dwie osoby.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2001.01.17

poprawiony

Kraków 2015.11.11

Autor Jacek Marek Krawczyk

Autor zdjęcia Jacek Marek Krawczyk

Zapach

Autor zdjęcia Jacek Marek Krawczyk
Kraków 2015.11.10

A kiedy głód ci doskwiera
Pozostaje jedynie zapach
Ten który zaspokoi umysł,
Lecz żołądka nie napełni.

Autor Jacek Marek Krawczyk
Kraków 2015.11.10

Bądź szczęśliwy w naszym mieście

Przechodniu spójrz na miasto

I przystań pod Wawelem

Bądź szczęśliwy

Gdy wita cię Kraków

Nie przejmuj się niczym,

Ze wydasz pieniądze

Kiedy szczęśliwy jesteś.

A kiedy w kafejce

Będziesz pił kawę

Zobacz ile wokół ciebie

Jest ślicznych kobiet,

Które mieszkają u nas.

Nie przejmuj się niczym

Przecież wiesz,

Ze w naszym mieście

Jest znak dla ciebie

Jak czuć się dobrze

Byś zapamiętał nasz Kraków.

Szukać go można wszędzie

Lecz po co ten trud

Jak wystarczy zapytać nas

Jak poznać to co kryje Kraków

I mieć wiarę w siebie,

Ze przecież po to przyjechałeś

By czuć się ja w swoim mieście.

Łezka w oku się kręci

Świat wiruje wokół ciebie

Choć wyjeżdżasz

Nic się nie martw

My poczekamy na ciebie

Byś razem z nami zatańczył Krakowiaka.

Więc wybacz nie żegnamy cię

I tak powrócisz do naszego miasta

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2015.11.03

Zaręczyny

Pytam się swojej córki

Cóż taka jesteś szczęśliwa

Ona mi na to rzecze

Jam dzisiaj zaręczona

Tak jak przystało

W związku dwóch osób.

Teraz ja szybko liczę pieniądze

Czy mi wystarczy na ślub

Tak chciałbym zrobić wesele

Na tyle osób ile mam w kieszeni.

Przechytrzyć los to sztuka

Nie dać się z tłamsić

I upaść jak mel

Tak trzeba życie prowadzić

By córka i ja był za pan brat

Z tym co zwie się szczęściem.

Nie śpieszno mi i tak będzie ślub

Po to się młodzi zaręczyli,

By złożyć przysięgę przed Bogiem

By z Bogiem żyć.

Ja to przeżyłem już

Więc nic mnie nie zdziwi

Teraz dumny jestem z córki,

Ze jest rozumna jak ja

I wie czego chce.

Jednak zdradzę wam w sekrecie

Ze wychowanie świadczy o tym

Ze im córka mądrzejsza jest

Tym bardziej naśladuje mnie.

Więc ja się nie martwię,

Ze córka zmienia bieg

Choć kocha innego

To jednak moją miłością jest.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2015.11.01

Polecam mój drugi blog

http://jacek-photoja.blogspot.com/

Dziecięca radość

Wokół zima

Za oknem mróz

Przyszła mama

Roztopiła dziecięcy ból

Świat się śmieje

Ja razem z nim

Teraz wiem,

Ze mam szczęśliwe dni.

Tata z mamą mówią mi

Nie płacz jak dorośniesz

Każde dziecko wie

Ze kochać cię będą

Aż do końca swoich dni.

Radość w sercu

Radość w duszy,

że ja dzieckiem jest

Teraz wiem, że mama z tatą

Pragną szczęścia mojego.

Nieraz pragnę

Nieraz chcę,

Lecz nie śpieszno mi

Jam nie głupi (a)

Teraz wiem

Ze rodzice kochają mnie

Aż do końca swoich dni.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2015.10.23

Ale na miły Bóg

Z myję te naczynia

Nie proś mnie więcej

Ja wiem kochasz

Ślubowałeś więc kochasz

Ale na miły Bóg

Daj coś z siebie

A cóż ja ci mogę dać

Cały czas udowadniam

Ze cię kocham

Więc obudź się

Czego ty żądasz ode mnie

Posprzątam, wytrę kurze

Ja wiem że mnie kochasz

Ale na miły Bóg

Daj coś z siebie

Przecież wiesz

Jak cię kocham

Żyć nie potrafię

Bez ciebie

Ale na miły Bóg

Daj coś z siebie

Wybacz ja nie potrafię

Kocham cię,

Ale na miły Bóg

Daj coś z siebie.

Ja potrafię kochać

Wiem co to jest miłość

Kocham cię od serca

Pragnę z tobą żyć

Lecz wybacz

Jak cię kocham

To tylko wie ten

Który mnie połączył z tobą.

Dla dobra nas obydwóch

I wzrastaniu w miłości

Do naszych dzieci i innych.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2015.10.15

Idę przed siebie

Idę przed siebie

Nie patrząc na nic

Sam nie wiem

Dokąd idę.

Przystanąć chciałbym

Odpocząć i przemyśleć,

Lecz idę przed siebie

Sam nie wiem

Dokąd idę.

Patrzę przed siebie

Końca drogi nie widzę,

Lecz idę przed siebie

Sam nie wiem

Dokąd idę.

Pot się ze mnie leje,

Lecz idę przed siebie

Sam nie wiem

Dokąd idę.

Padłem i leżę

Nade mną niebo

A ja czuję ziemie,

Lecz już nie mogę

Iść przed siebie.

Lecz kiedy oczy otworzyłem

Zobaczyłem siebie

W odbiciu źrenic

Tego kto mi podał rękę.

Chciałem krzyknąć, powiedzieć,

Ze idę przed siebie

Sam nie wiedząc

Dokąd idę

I wtedy stał się cud

Ujrzałem drogowskaz

I poszedłem przed siebie

Już w wyznaczonym kierunku.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2015.10.10.

Wojna Kabaretów

Wojna Kabaretów

Występują Kabaret Zwiększonego Ryzyka

Dokucza im Kabaret Moralnego Niepokoju na widowi będąc

KZR- Idzie dziewica polną drogą gdy nagle przystanęła mówiąc Oj jaka zmęczona poszukam kija.

KMN- Lepiej usiądź sobie i odpocznij na czerwonym muchomorze.

KZR- Cicho tam jakiś duch podpowiada co ma zrobić nasza dziewica. Znalazłam sobie mocnego kija teraz nie będą mnie bolały kości i dojdę do tej chatki nad laskiem do Babci.

KMN- Babciu, babciu nie ukrywaj swoich wad przecież każdy wie, że ich kilka masz.

KZR- Napotkałam wilka szarego kto mi poda pomocną dłoń gdy będzie chciał mnie zjeść

KMN- Tyś dziewica nie bój się wilka on impotent od urodzenia.

KZR- Wilku, wilku mój drogi mam w koszyku trzy żeberka więc ci dam w podzięce za to, że mnie nie zjesz.

KMN- Skąd my to znamy obiecała trzy żeberka tak jak obiecał polityk tylko były same kości bo mięso sprzedała konwojentowi.

KZR- Wilk miał dobre serce żeberka zjadł i pyta się grzecznie dokąd idziesz dziewico kochana. Jam chuda i prosta dziewczyna idę do Babci bo jest chora na reumatyzm.

KMN- Wilku wilku nie daj się każda kobieta narzeka gdy musi coś dać, a nic zamian nie ma co mogłaby dać abyś był zadowolony i zaspokojony.

KZR- Wilk myśli jam nie chory pójdę za dziewicą incognito i chociaż były same kości to przecież każdy wita gości tym co ma najlepszego i znikł. Dziewica szczęśliwa że znikł z oczu wilk i tak się tym cieszyła, że biegnąc przed siebie potknęła się o myśliwego, który szukał wilka.

KMN- Porzuciła wilka bo był brzydki i chory lecz biegnąc szukała jak znaleźć frajera, który byłby jej pomocny w uszczęśliwieniu siebie i zadał cios wilkowi tak aby nie był jej konkurentem.

KZR- Jakże m ci rada myśliwcze że m cię spotkała to co obiecałam wilkowi teraz rad bym ci dała.

KMN- Obiecanki cacanki, a głupiemu radość najpierw zażąda wili później samochodu a na koniec kontrataku aby dalej być panną.

Fragment wojny Kabaretów

(Kabaret Moralnego Ryzyka musi improwizować)

Autor projektu Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2015.10.05

Byłaś tym kim chciałem abyś była

Kiś winogron dałaś mi

Słodkie jak usta twe

Sok wypełniał pragnienie me,

Byłaś tym kim chciałem abyś była.

Spełniłaś me marzenia

Jak gołąb, który przyleciał

Do domu ojczystego

Przez ocean pełnych niebezpieczeństw.

Nie pora żegnać się

Gdy serce bije w rytm

Melodii którą śpiewa

Cygan pod oknem mym.

Słuchać warto choć za grosz

Gdy płynie melodia

O miłości tej którą pragną

Ci co kochają się

A gdy już cisza nastanie

Uliczny hałas zamilknie

Usiądziemy przy stole

Zapalimy świece by było romantycznie.

Wzrok spojrzy na mnie twój

Ja odwdzięczę się ci

Tą czarą słodkiego wina

By nadać sens wieczornej miłości.

Ujrzymy wtedy księżyc w pełni

On nada blask naszym oczom

I będziemy wypełnieni miłością

Dwóch kochających się serc.

Słowik zbudzi nas z rana

Tą melodią bez słów

W niej siła wzrastania

By kochać bez słów.

Tak życie uplotło nam wianek

Ze kwiatki padały do stóp

A ksiądz zawiązał naszą miłość

Do kresu naszych dni.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2015.10.05

Jak Anioł

Jak Anioł

Ta twarz taka młoda i rysy Anioła                           Ta twarz taka młoda i rysy anioła

Jednak jakby zagubiona                                          Jednak jakby zagubiony,

A może zamyślona nad losem                                  A może zamyślony nad losem

Tego świata, który pragnie ocalić                            Tego świata, który pragnie ocalić

Od demonów i zniszczenia świata.                        Od demonów, które są nad jego głową.

Nie szukał pomocy, lecz walczył                             Nie szuka pomocy lecz walczy

Ciskając gromy w ten świat,                                   Ciskając gromy w ten świat,

Który widział w twarzach ludzkich                          Który widzi w twarzach ludzkich

I ciągle wołał nie jestem chory.                                I ciągle wołając nie jestem chory.

Zrozumcie mnie ja wywyższony.

A ludzie mówią On zwariował                                 Jednak Bóg widzi i rękę podaje

Myśli jak Bóg, gdy kościół jest jego                        Mówiąc zaufaj w tych co kochasz

Bez wiernych i wierzących                                      Mimo tego, że słyszysz głosy

Ufających w Boga swego.                                      Abyś nie był zraniony gdy

                                                                        Ktoś powie, że jedną tylko wybrałeś drogę.

Taką cenę zapłacił

Za ratowanie świata swego.

                                                                          Tak, śmiechu warte, gdy demon pokonany,

Jednak Bóg widział i rękę podał                          A świat biegnie swym torem

Mówiąc zaufaj w tych co kochasz                       Wcale nie biorąc do serca mą walkę

Mimo tego, że słyszysz głosy                                Jaką toczyłem gdy byłem bez wsparcia,

Abyś nie był zraniony                                           Ludzi którzy mówili Ja to nie znaczy

Gdy ktoś powie, że jedną wybrałeś drogę.           Myśleć jak Bóg gdy kościół Twój był

Drogę walki przeciw planom demona.                  Bez wiernych i miłosiernych ufających

                                                                           Tylko w pokoleniowy boski cud.

Teraz to śmiechu warte ,                                                  Kraków 2007.VII.26

A świat biegnie swym torem                                            Autor Jacek Marek Krawczyk

Wcale nie biorąc do serca twą walkę

Jaką toczyłeś z demonem.

Poprawiony 2015.10.03

Kraków 2015.10.03

Autor Jacek Marek Krawczyk

Lecz jest różnica

To nic przychodzisz, odchodzisz

Jak pory roku, bez czułości

Mówiąc tak ma być

Taki jest rytm biologiczny świata.

Czasami zamieć, ulewa i skwar

To nic przeżyjemy póki młodzi

Tak ma być, a co dalej

Gdy siwizna pokaże, że my starzy.

No tak powiedział eremita

Każdy mądry gdy doznał

Lecz jest różnica

Między tym kim jesteś,

A kim chciałaś zostać.

Jednak pory roku

Zaznaczone na kalendarzu

Nic nie mówią

Rzeczywistość jest inna

To trzeba przeżyć

Kiedy dziecko pyta.

To nic przychodzisz, odchodzisz

Jak pory roku, bez czułości

Już wiem nie parzy cię pokrzywa

Już wiem nic cię nie zaskoczy

Lecz wybacz!

Czasami się zdarza, że warto

Tak od serca

Przywiązać się do człowieka

Tak jak pory roku

Które odczuwasz

Gdy jesteś blisko tego co zwą

Wiarą i nadzieją bycia wtopiony w teraźniejszość.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2015.10.02

Przypomieć warto

Wolność daje moc

Los mój, lecz nie los
Jak, kiedy jeszcze spałem.
Sen, nic samo życie
Jak, kiedy dzień
Mimo to noc.

Księżyc błyszczy.
Słońce świeci.
Lecz mówię sobie
Obudź się
Gdy trzeba żyć.

I nic! jedno imię ma doba
Choć i Noc i Dzień
Zawsze myślę
Jak przeżyć codzienność
Kiedy rytm wybija serce.

I chociaż nuty wypisał los
Ja żyję w rytm melodii
I tej w rytm serca
I tej w rytm pulsu innych
Gdy słucham starej melodii.

Więc czasami zagram
Chociaż los nie wiadomą jest
Mimo, że przecież jest los
Który wróżbą moją jest
Jednak ja żyję tak jak wolny człowiek.

  Kraków 2011.I.1
Autor Jacek Marek Krawczyk

.

Zono moja serce moje...

„Zono moja serce moje nie ma takich jak my dwoje”

-Ty skarbie uważaj abyś nie zaciął się przy goleniu

Nic nie słyszę, nic nie widzę

„Zono moja serce moje nie ma takich jak my dwoje”

Psia krew

-A mówiłam, że się zatniesz przy goleniu śpiewając

Nic nie widzę, nic nie słyszę

-Teraz to bohatera udajesz, a jak wieczorem chciałam

to wielce obrażony, że zmęczony

Wybacz skarbie, ale praca ponad wszystko. Przecież musimy żyć na wysokim poziomie

-Masz na myśli to 9 piętro

Chcę dom wybudować, posadzić drzewo i mieć syna

-Musisz chyba zmienić kolejność chcę mieć syna, posadzić drzewo i dom wybudować.

Nie po to haruję abym zmieniał kolejność.

-To ja ci zaśpiewam „Przeżyj to sam przeżyj to sam gdy wokół pustkę masz”

Psia krew uparłaś się na dziecko, a na koncie mamy tylko na wynajem mieszkania

-Przecież już my ustalili starych na wynajem, a my na starych śmieciach.

Rozmawiałem z rodzicami mówią, że się dołożą do naszego domu

-A wnuka nie chcą

Powiedzieli, że dzięki uniwersytetowi dla seniorów już mają taką wiedzę,

 że stać ich będzie na swoje dziecko

-A to ci heca, a ja myślałam, że to twoja Viagra

Viagra to ja sobie kupiłem, oni myślą o in-vitro.

-Musimy się śpieszyć

Z czym

-Abym zaszła w ciążę. Chyba rozumiesz, że my pracujemy a oni wychowają nam syna

Nic z tego nie zdążymy Mama już jest w ciąży i do październik musimy opuścić mieszkanie,

 ale możemy ich odwiedzać i oczywiście pomóc w wychowaniu ich dziecka

-Wiedziałam, że coś przede mną ukrywasz.

Tak przyznam ci się. Jestem bezpłodny, ale jurny

-Wybacz ja chyba oszaleję. Dopiero teraz mi mówisz

A kiedy miałem ci powiedzieć jak na początku sami układaliśmy plany,

 że najpierw dom później drzewo a na końcu syn.

-Psia krew zapomniałam, wtedy byłam taka młoda. Odchodzę, wybacz.

Autor skeczu Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2015.09.27

Tyś chyba zwariował-skecz

No cóż kochanie wiedziałam, że jesteś …

-Przesadziłaś ja tylko mam takie upodobania.

I ty to nazywasz upodobania, może powiesz, że masz na tym punkcie konika.

-Przecież wiesz, że cnota i celibat nade wszystko

Chyba w piciu wódki, którą i tak ci zabroniłam

-Ależ kochanie jeden numerek i będziemy szczęśliwi

I ty to nazywasz szczęściem, kiedy wszystkich to dotyczy

-Tak, przecież wiesz, że bez tego ani rusz do bram nieba

Tyś chyba zwariował. kalendarzyk sobie kupił i myśli, że świętym zostanie

-Ja tak bym chciał aby nasze małżeństwo dawała przykład.

Przykład! Niby komu!?

-Na salonach moja czekoladko słodka.

Ja zwariuję na jakich salonach. Coś ci się w główce pomieszało!

-Myślałem o tych konferencjach profesorów

No.., musimy się rozejść a wiesz dlaczego?

-Nie wiem.

Ponieważ nie da się żyć z facetem, który udaje świętego,

a tylko dlatego, że posiadł wiedzę tajemną używając kalendarzyka.

Autor skeczu Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2015.09.27

To tak jak w Banku-skecz

Pani Ewo serce mnie boli gdy widzę jak cierpi Pani po stracie najbliższego

-Gadka szmatka panie Edku ja nie cierpię mnie krew zalewa

No cóż porzucił i nie zostawił ani grosza

-Zostawił, zostawił mi cały majątek. Mówiąc, że zaspokoi to moje pragnienia.

Ale panią musiał kochać, że miał taki gest.

-Gest powiada Pan, on mnie oszukał, ja podpisałam i wyjechał do Ameryki.

A co pani podpisała

-Ze przejmuję jego majątek, rozumie pan tak go kochałam.

Więc skończyło się he pi endem pani miłość.

-Tak, ale tylko dla niego.

A to dlaczego.

-Teraz mam wszystkich wierzycieli jego na mojej głowie

To tak jak w banku mała zamiana z dużej raty na małe ratki.

Autor skeczu Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2015.09.26

Prezent

Przyszła i nic nie powiedziała

Wręczyła i przemilczała

Ja ze swej stron

Podziękowałem

I myślę sobie

Ja czy Ona jest kwiatem

Pięknym to się okaże

Ja przyjdzie wiosna.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2015.09.13

Piosenka religijna

Tak chciałbym

Lecę samolotem

Nade mną chmura

Pode mną chmura

Wypatruję Ciebie

Gdzie jesteś

Mój Boże.

Tak chciałbym

Zostać tu w Niebie

Tak chciałbym

Ujrzeć Ciebie

Pokochać póki żyję

Ujrzeć Cię

Takiego jak cię widzę.

Gdzie jesteś

Mój Boże

Ja znam imię Twoje

Chciałbym Cię przywitać

Powiedzieć

Szczęść Boże.

Słońce ucieka

Noc coraz ciemniejsza

Lecz twa miłość Jezus

Sprawiła to,

Ze nie lękam się

Lecz modlę się

Byś opiekował się

Jak Anioł stróż

Gdy dzieckiem byłem

Tak Jezus

Zaufałem Tobie.

Samolot ląduje

I choć jestem już

Z powrotem na ziemi

Ja wiem że przeżyłem

Lot w twojej Krajnie

I wiem co to jest miłość

Gdy tylko w tobie Jezus

Pokładam nadzieję.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2015.09.09

Polecam mój drugi blog

http://jacek-photoja.blogspot.com

Jej władca jak z obrazka...

-35-Jej władca jak z obrazka

Módl się Matuś jak Antoni
Choć ojciec śpi na sianie
Gdy trzeba zapalić gromnice
Którą przyniósł mój Franciszek
Wtedy jak słońce świeciło nad domem.

Ref;
Babciu, babciu ma kochana
Ciągle widzisz obraz Cesarza
Który zabrał Ci męża Józefa
Gdy byłaś mężatką.

Błyska błyskawica jak w oczach kochanka
Którego wypatruje przez okno w noc świętą
Zapalając płomień gromnicy od Franciszka
Takiego jakiego widziała moja Babcia.

Ref;
Babciu Babciu ma kochana
Ciągle widzisz obraz Cesarza
Jednak ja widzę mojego Franciszka
Którego kocham jak Ty Józefa.

Pije Ojciec pije Matka i pije też droga ma rodzina
Mówiąc o ślubach mając pierścionek
Ten złoty jaki miał Franciszek z obrazka
Którego wypatrywała moja Babcia
Widząc już nie Józefa a mojego Franciszka.

Ref;
Babciu babciu ma kochana
Wypatrujesz się w obraz jak Ja
Choć widzisz już nie Cesarza
Lecz męża mojego Franciszka.

Muzyk żydek gra na skrzypcach
Karczma w dymie i stół syty kufli z piwem
Jednak już nie mąż a Cesarz mój Franciszek
Taki dumny ojciec ze swojego syna
Którego nazywał widząc obraz Józefa dziadka.

Ref;
Babciu Babciu ma kochana
Rada mi wciąż szumi w głowie
Jak mówiłaś szukaj męża
Lecz nie dziada a Cesarza Józefa Franciszka
Kraków 2010.IV.16
Autor Jacek Marek Krawczyk

Zakochani

Jesień to taka pora roku
Gdzie barwy potrafią
Zlewać się z miłością.
Autor Jacek Marek Krawczyk
Kraków 2015.08.25

Tylko po cóż ci to?

Po cóż ci to

Ten skrawek ziemi

Na ziemi niczyjej

Gdzie nie ma śladów

Pracy rąk ludzkich

Tylko skwar słońca

I przyroda dzika.

Nie pytaj, uciekam

Od betonowych miast

Tak chcę zacząć

Wszystko od nowa

Nie psuć tego co da mi czas.

A kiedy zakotwiczę

Na ziemi niczyjej

Radość ogarnie mnie

Bo będę wolny

Od przeznaczenia,

Ze tam gdzie człowiek

Tam samozniszczenie czeka nas.

Ocalisz ziemie, ocalisz nas

Tylko po cóż ci to

Gdy za tobą pójdą

Ci co uwierzą,

Ze jest jeszcze lepszy Świat.

No cóż stchórzyłem

Przyznam się wam

Chciałem od nowa ratować świat

Lecz przecież

Na miły Bóg

Nie ma wolności gdy uciekam

Kiedy zostawię za sobą

Ten skrawek ziemi

Zniszczony przez czas.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2015.08.23

Tak się złożyło

Nie zaprzeczyłem twym marzenią
Znałem je na pamięć
Tak jak siebie
Gdy marzyłem.

Uwierzyłem w ciebie
Uwierzyłem w siebie
Tak się złożyło,
Ze zaczeliśmy razem
Spełniaś swe marzenia.

Teraz jesteśmy razem
Wspieramy się na wzajem
Osiągneliśmy marzenie
Być razem i kochać
Póki sił nam starczy.

Autor Jacek Marek Krawczyk
Kraków 2015.08.22

Przyszła sroka do bociana

Przyszła sroka do bociana
Głodna i nie wyspana.
Bociku, bociku pomóż proszę
Ty wiesz jak zdobyć pieniądze.

Bocian spojżał na srokę
I powiedział głośnym głosem
Jam nie godzien twych pochwał
Ja wiem przecież,
Ze bocian nie ma takiej głowy
Jak sroka, która jest głodna.

Sroka uwierzyć nie mogła,
Ze bocian ją odprawił
I na pożegnanie powiedziała
Zaczekam jak odlecisz do Afryki
Wtedy ja będę najedzona.

Autor Jacek Marek Krawczyk
Kraków 2015.08.21

Tropy

Nie mogłem, powiem wprost
Kochałem, ale już nie kocham.
To nic, przespaliśmy się
To wszystko, odchodzę.

Odchodzisz kochanie!?
To nic, zostanę.
Zamknę za tobą drzwi
I powiem, dobranoc
Spij spokojnie...

Autor Jacek Marek Krawczyk
Kraków 2015.08.20 

Wspomnienia z dzieciństwa

Poranny spacer wzdłuż rzeki Wisły

Przypomniał mi uśmiech dzieciny,

Który towarzyszył mi przy zabawie

Rzucając kaczki po rzece Wiśle.

Mewy zaczęły krążyć na de mną

Myśląc o posiłku bo były głodne

Litość wzięła mnie nad nimi

I rzuciłem im moje drugie śniadanie.

Słońce zaczęło mocniej prażyć

Nie chciało się iść do szkoły

Rozebrałem się i zanurzyłem w rzece

Swoje nagie ciało młodzieńcze.

Wspomina te chwile idąc wzdłuż Wisły

Podparty laseczką i pomocną ręką

I opowiadam o moim życiu

Jakie związane są z rzeką Wisłą

Aż dziw bierze jak się zasłuchała

Ta moja opiekunka i myślę sobie

Ze to co ja przeżyłem

Nie przeżyje dzisiejsza młodzież.

Choć też młodzi i z fantazją

To jednak czasy inne

I oprawa dzieciństwa

Jest bujniejsza od mojego.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2015.06.09

Kot

Szuru buru miał miał
miał miał szuru buru
Jeszcze głośniej miałczę
miał miał miał
Pewno ktoś mi coś da
za szuru buru miał miał miał.

Autor jacek marek krawczyk
Kraków 2015.08.15

A kiedy będziemy gotowi

A kiedy wzrok podnoszę

I patrzę ci prosto w oczy

Wtedy nieruchomieję

Tak jestem zakochany w tobie.

Napływa płomień miłości

Ciepło rozpala mnie

I pragnę się rozebrać,

Byś kochała mnie.

Iskierka twoja zamieni

Płomień w ogień,

Który rozgrzeje

Serce moje i twoje

Wzniesiemy się do nieba

Wolnością nasycimy się

A kiedy będziemy gotowi

To jak piórko spadniemy na ziemię.

I znów będziemy tak jak inni

Walczący by żyć,

Aby znów wznieś się do nieba

By poczuć miłości ogień.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2015.08.15

Przyjaźń z Filipem

Gdy słońce prażyło i pewne było, że będzie popcorn do piwa ja czekając do fajerantu w sklepie nagle zobaczyłem jak dostojnie po schodach kroczy gołąb do mojego sklepu. Myślę sobie pewno chce mu się pić i spragniony, ale ponieważ byłem głodny i w ręku miałem kanapkę więc głupio by było gołąbka nie poczęstować. Zamknąłem sklep, aby na drugi dzień znowu go otworzyć w ten afrykański upał. Usłyszałem hejnał z wieży mariackiej i wtedy znowu wszedł gołą ten sam dostojnie po schodach do mojego sklepu. Oczywiście dałem mu picie i jedzenie i wtedy już wiedziałem, że się tak szybko go nie pozbędę. Postanowiłem nadać mu imię Filip, aby bardziej zacisnęły się więzi między nami i odtąd już codziennie przychodził do mnie Filip, albo na śniadanie, albo na obiad i czasami był tak bezczelny, że na wszystkie posiłki nie wyłączając z kolacją. Nastała zima, a po zimie wiosna i wtedy Filip przyprowadził panią pewno Filipową. Myślę sobie jeszcze mnie stań dwie gęby wyżywić, ale pewnego razu mój klient ofiarował się mi pomóc i zaczął przynosić pszenicę z domu. Nie wiem jak się to stało, ale Filip sprowadził sobie kumpli i wtedy zrozumiałem, że już nie dwa gołąbki, ale całe stado trzeba dokarmiać. Nic myślę sobie państwo Filipkowie jakoś sobie poradzą i przestałem karmić gołąbki i wtedy nie wiadomo skąd nie wiadomo jak pod moimi schodami zobaczyłem rannego gołębia i myślę sobie trzeba mu pomóc nie ma inne rady. No i tak ja ratuję gołębia a całe stado gołębi żeruje na tym i je wszystko co im dam. Nic myślę sobie wyzdrowieje odfrunie i będzie spokój i tak się stało. Minęło trzy dni i przychodzi do mnie po schodach dostojnie jak się domyślacie Filip. Zacząłem jak dawniej dokarmiać go i poić, lecz pewnego dnia chciałem sobie zażartować z Filipa i pytam się go „ To ty jesteś Filip?”. Gdy nagle jeszcze nie dokończyłem gdy całe stado gołębi sfrunęło pod schody. Nic kończę już moją opowieść na autentycznych faktach i pozdrawia wasz poeta Jacek Marek Krawczyk Kraków 2015.08.09

Pragnienie moje

Dzisiaj, z samego rana

Zobaczę wschód słońca

I nim ukryje się za horyzontem

Ja doczekam się swojej wolności.

Krzyk rozniesie moją radość

Wśród dolin i gór

Nie spłoszy się nikt,

Lecz radość ogarnie wszystkich.

Wyjdę z ukrycia jak pisklę

I zacznę uczyć się latać,

By dotrzeć gdzie przystań

Gdzie serce zostawię.

Lecieć nie widząc lądu

Kierując się kompasem uczuć

Tak każdy pragnie by być

Tam gdzie kochają mnie.

Nie boję się przeciwnych wiatrów

Nie boję się błyskawic i burz

Pragnienie moje dotrzeć do celu

By czuć się wolny wśród swoich.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2015.07.28

Rower - zdjęcie wakacyjne

Zdjęcie wykonał autor Jacek Marek Krawczyk Kraów 2015.07.25

Chciałbym być tym kim Ty jesteś

Przepraszam i nic nie mów więcej

Ja wiem, że zrobiłem źle

Chciałem być tym

Kim byłem i jestem

Lecz przed tobą

Byłem tylko aktorem,

Który gra do nauczonej roli.

Nie pytaj mnie dlaczego?

Byłaś jak suknia biała

A na twej szyi

Spoczywał brylant

Talizman piękna w czystości.

Zrobiłem błąd, przepraszam

Chciałem Ci zaimponować

Dając ten bursztyn z insektem

Był pięknie oprawiony,

Lecz miał tą skazę,

Którą ma ten kto ukrywa

Prawdę o sobie.

Odchodzisz ode mnie

Jak ptak ze złamanym skrzydłem

Szukając ratunku u ludzi

Z szlachetnym sercem,

Którzy potrafią poświęcić się

Dla innych nie uwłaszczając sobie.

Ich ludzkich słabych nawyków.

Przepraszam i jeszcze raz przepraszam

Weź ten bukiet białych róż

I połóż je na grobie swych rodziców,

W podzięce za czystość w wychowaniu

Ciebie...

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2015.07.24

Opowieść gminna

Piorun z jasnego nieba

Uderzył w dach stodoły

Zapaliło się siano i zboże

A łuna rozświetliła wioskę.

Wszyscy pobiegli na ratunek

Tylko jeden chłopiec

Przyglądał się z daleka

Jak gore w wiosce i w łbach.

Minęły lata On wydoroślał

I nikt już nie pamiętał

Jak paliła się stodoła

Tylko On zapamiętał

Kto podpalił stodołę.

Pewnego razu spotkał podpalacza

I pewnym głosem zapytał

Dlaczego się nie przyznałeś?

On spojrzał na niego i powiedział.

A kim Ty jesteś?

Zwykłym człowiekiem

Ja zaś wójtem gminy

I co mi zrobisz

Gdy ja rządzę gminą.

Przeprosił grzecznie i dał mu

Złoty łańcuch,

Który zdjął ze swojej szyi

I wyjechał z kraju,

By móc świadczyć po jego śmierci.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2015.07.21

Twoja miłość to sprawiła

Tyle słów, lecz trudno wyrazić

Jak bardzo Cię kocham

Choć na świecie tyle łez

Ja wiem, że obronisz mnie.

Tak chciałbym spotkać Cię

Powiedzieć to co myślę

Tak chciałbym kochać Cię,

By miłość przekazała bez słów

Ile krzywd spotkało mnie.

Nie pytaj się mnie

Czy byłem wierny?

Ty dobrze wierz,

Ze przecież życie nauczyło mnie

Tak iść by dojść do celu.

Choć nieraz zbaczałem z drogi

Choć nieraz okłamałem Cię

To jednak twa miłość

Zawsze kierowała mnie,

By iść tak jak ty chcesz.

Teraz lat mi przybyło

I wiem co to krzyż,

Lecz przecież bądź miłosierny

Jak ja gdy naśladowałem Cię

Przebaczając tym,

Którzy złamali serce me.

A kiedy stanę u wrót twoich

Przemilczę co to ból

Bo wiem, że będę zdrowy

I mówił jak twój wierny

Po to by żyć z Tobą.

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2015.07.20

Jest miłość i są przyjaciele

Jest miłość i są przyjaciele,
Lecz dalej szukam
Tej miłości, którą każdy pragnie
Tą natchnioną,
Tą wymarzoną,
Tą czystą.

Gdy nagle stanąłem
I zobaczyłem światło
Oślepiło mnie nie miłosiernie
I co! i znowu
Jestem człowiekiem
Takim jak wszyscy,
Który przeżył pół wieku

Autor Jacek Marek Krawczyk
Kraków 2015.07.19

Wyznanie poety

Wyznanie poety

Krótszy wydaje mi się dzień

Jeszcze dłuższa noc

Chciałoby się powiedzieć

Zycie ucieka z dnia na dzień

Mimo przeciwność losu.

Nic nie robię, lecz czasu ubywa

Siedzę w domu, nie pracuję

Od czasu do czasu coś napiszę

I nikt się mną nie interesuje

Choć każdy wie, to co ja nie wiem.

Twórczość moja jest interesująca

Ja tak sądzę, chciałoby się powiedzieć,

Ze mam talent, lecz nikogo to nie wzrusza

Wszyscy coś czytają, lecz czy mnie

To ja już sam nie wiem, cisza wokół mnie.

Udowadniać ja nie muszę że poetą jestem

Wszyscy wokół mnie się kręcą

Lecz nikt mi nie mówi

Czy ja dobrze piszę czy źle

Wiadomo lepiej milczeć i tak coś napisze.

Czasami gdy czytam wiersze lub widzę poetę

Myślę sobie, no!, on to poeta pełną gębą

Nic nie napisał mądrego, a chwalą go

Jakby sam był wieszczem

Lecz wokół mnie cisza tak to już bywa.

Więc myślę sobie, ale ja głupi!

Każdy się chyba domyśla dlaczego!?

Pisze na blogu nic nie mam za to

Dlaczego piszę!?.., bo jestem człowiekiem,

Który nie garnie pod siebie jak inni...

Autor Jacek Marek Krawczyk

Kraków 2015.07.17