Spełniły się życzenia

Pewno dumny jesteś

Spełniły się życzenia

Masz dom i syna

I posadziłeś drzewo.

Co straciłeś?

To co najcenniejsze

Miłość i przyjaciół

Czy Bóg Ci wybaczy?

To się okaże

Gdy umierać będziesz.

Ja wiem

Chcesz wypaść czysty

Być tym

Kim chciałeś być.

Lecz wybacz

Za późno

Ludzie umierają

Ty żyjesz,

Lecz już nie wrócisz

Do lat dziecinnych

Kiedy byłeś niewinny.

Obciążony jesteś

Sny nie dają Ci spać

Przesyt wokół ciebie,

Lecz tak naprawdę

To i Ty starzejesz się,

A rzeczy pozostają

I nie weźmiesz ich ze sobą

Wszystko zostanie tu na ziemi.

A kto Cię pochowa?

Kto zapali znicz?

Kto kwiaty złoży na grobie?

Mnie nie pytaj

Ja też odchodzę.

Powoli

A kiedy będę poproszony

Wtedy będę świadczył

I uwierz żywy czy martwy

Zawsze pozostanie w pamięci

Ten obraz i twe słowa;

Ambitny jestem

I nikt nie zmieni moich planów

Po trupach, a dojdę do celu.

Autor Jacek Marek Krawczyk  

Kraków 2015.07.05

Żeby mnie kochali

To nic kochanie

Przecież wież,

Ze miłość jest

Do pierwszego dziecka,

A potem zaczyna się życie.

To przejście z miłości

Do świadomej postawy

Ze kocha się innych,

Żeby mnie kochali.

Tak jak kocha matka syna.

Więc nie roń łez

Weź się w garść

I kochaj bez słów

Pracą wyrazisz to co

Śniłaś za dziecinnych lat.

Rodzina to już klan

Klan to już siła

By stawić czoło

Wyzwaniom jakie niesie

Zycie by przetrwać.

Chodźmy już do domu

I ty córeczko nasza

Choć jeszcze dziecko

To dobrze wie,

Ze bez nas jesteś jak;

Ćma, która szuka światła,

By spłonąć w ogniu

Które jest złudzeniem

Miłości bez rodziców.

Kraków 2015.07.04

Autor Jacek Marek Krawczyk